نگرانی به توان n

فوج فوج احساسات، کثافت و بی دروپیکر در من بیدار می شوند،این همه اعتماد های شکسته شده و بلیط های سوخته که در کشوهای خانه ریخته ای را فراموش کرده ای،جلوی خودت را بگیر،تاریکی را سر نکش.

برای خواهرم ناراحت هستم،با ابرها می بارد،با بادها همسفر هست،قوت غالبش،نور است،همصحبت شمعدانی های مادربزرگم است،اما تنهاست،گوشه ای از دنیا که از دستان من دور است،جایی در تلاقی آغوش کشنده، دریای سیاه و سواحل،nesebar،بادبان ها را برای فراموشی کشیده است و عزیزان را در اعماق آب های غریب، با اشک و خنده ،غرق می کند،طوفان میشود.

قلبم را هر روز می شکنند و خودم را تکه تکه می کنند،تحویلم می دهند،آرام می نشینم یک جایی تنهایی تکه هایم را با حسرت و اندوه وصله می زنم،هر کجا را می دوزم غصه ها از یک جایی بیرون می زنند،دستانم خونی ست،دستانم آغشته به خاکستر مردگانی ست، که برای هیچ جنگیدند و برای هیچ فرسودند.