مریض حالی

نازنینا گاهی اوقات زندگی برایم مثل یک خواب غمگین و تلخ می شود دلم می خواد حرف هایم را بشنوی دلم می خواد یک بار دیگه به خانه ی من برگردی حالا که دارم این نامه را برای تو می نویسم خیلی دلتنگتم و نمی دانم چرا دلم تنگ کسی ست که فراموش کرده بودم همیشه همین طور هستم حتی وقتی می خواهم حرف های روزانه ام را بزنم دلم برایت تنگ می شود بدون شک عاملی هست که مرا رنج می دهد ولی خودم نمی فهمم هیچ علت حالات و روحیات عجیب خودم را نمی فهمم دیشب نشسته بودم فکر می کردم و پیش خودم گفتم حتما علتش این است که تنها هستم و تنهایی باعث تفکر و ناراحتی من شده تو زودتر بیا ...

پی نوشت:

خوبش این است که می دانیم
لیوان برای آب خوردن است
بدش این که نمی دانیم
تشنه ی چیستیم.

  آنتونیو ماچادو