فیلم عجیبی بود،سراسر فروپاشی و رنج از دست دادن،آخر سر هم با یک استکان امید،بازمانده هارو پرت کرد تو یک فصل جدید از زندگی،ما هم که هاج و واج،غمگین موندیم کنج اتاق تا خاک بخوریم.
کاش می شد مثل فیلما آدم میتونست فیلمنامه زندگیش رو دستکاری کنه.
دیالکتیک تنهایی...برچسب : نویسنده : fshaer205 بازدید : 59